In een warm verlicht 17e-eeuws schildersatelier, staat Pieter Paul Rubens — een imposante man met weelderig haar en een verzorgde baard — in het midden van de ruimte. Hij draagt een elegante zwarte doublet met witte kraag, typerend voor zijn tijd. In zijn handen houdt hij een prachtig ingepakt schilderpalet, zijn afscheidscadeau voor zijn trouwe leerlingen.
Rondom hem staan zijn jonge leerlingen, zichtbaar geëmotioneerd, sommigen met tranen in de ogen. Het atelier is gevuld met schilderijen, schetsen, pigmentpotten, ezels en het warme daglicht dat door de hoge ramen naar binnen valt.
Op de achtergrond hangen enkele meesterwerken, half voltooid, als eerbetoon aan zijn nalatenschap. Op een tafel staat een fles wijn en wat brood, klaar voor een klein afscheidssymbool.
Rubens glimlacht melancholisch terwijl hij zijn leerlingen toespreekt, zijn hand rustend op de schouder van zijn oudste leerling.
In een warm verlicht 17e-eeuws schildersatelier, staat Pieter Paul Rubens — een imposante man met weelderig haar en een verzorgde baard — in het midden van de ruimte. Hij draagt een elegante zwarte doublet met witte kraag, typerend voor zijn tijd. In zijn handen houdt hij een prachtig ingepakt schilderpalet, zijn afscheidscadeau voor zijn trouwe leerlingen.
Rondom hem staan zijn jonge leerlingen, zichtbaar geëmotioneerd, sommigen met tranen in de ogen. Het atelier is gevuld met schilderijen, schetsen, pigmentpotten, ezels en het warme daglicht dat door de hoge ramen naar binnen valt.
Op de achtergrond hangen enkele meesterwerken, half voltooid, als eerbetoon aan zijn nalatenschap. Op een tafel staat een fles wijn en wat brood, klaar voor een klein afscheidssymbool.
Rubens glimlacht melancholisch terwijl hij zijn leerlingen toespreekt, zijn hand rustend op de schouder van zijn oudste leerling.